Banden lezen en sorteren is het specialisme van onze keurmeesters. De nieuwe bandensorteermachine – nu nog in proefopstelling – moet deze specialistische kennis voor het bedrijf gaan borgen. “Al mijn kennis zit in deze machine”, zegt Dan Dinca, hoofd verkoop gebruikte banden en nauw betrokken bij de ontwikkeling van de machine. “Die kennis blijft nu dus ook in het bedrijf en zit niet meer alleen in mijn hoofd.”
PIONIEREN
De keurmeesters bij Granuband kregen er de afgelopen maand een ‘collega’ bij: de bandensorteermachine. Die moet alleen nog wel goed ingewerkt worden. Want ondanks twee jaar sleutelen verloopt het geautomatiseerde proces nog niet helemaal vlekkeloos. “Niet zo vreemd, want een machine als deze bestaat gewoon nog niet. We zijn echt aan het pionieren”, aldus Marco Alderlieste, General Manager. Daarvoor moeten we testen, testen, bijstellen en nog maar eens testen. En daarvoor is Dan Dinca ook al drie keer naar Duitsland afgereisd, waar de machine is gebouwd, om ze te helpen de machine te verbeteren zodat hij optimaal ingezet kan worden in het sorteerproces.
Oprichter en eigenaar Maarten van Randeraat over waarom dit soort machines de toekomst zijn: “Mensen met de kennis van het banden sorteren worden steeds schaarser en steeds duurder. En daar moeten we op anticiperen. Ruim vijf jaar geleden zetten we de transitie in gang naar automatisering en robotisering. Dat doen we Granuband-breed. We begonnen bij de bonded rubber-producten, de tegels die we nu volautomatisch maken. Vorig jaar lanceerden we de Bumper Plate Pers en nu werken we aan de automatisering van de sortering van banden.”
BANDEN LEZEN
Vandaag nemen we een kijkje bij de nieuwste aanwinst. Als we de hal binnen stappen waar de proefopstelling van de bandensorteermachine staat, zou je aan de buitenkant niet zeggen dat er een heel slimme, innovatieve machine staat. Het oogt als een scanapparaat bij de douane waar je handbagage doorheen gaat. Met rollerbanden ervoor en erachter en rubber flappen aan beide kanten waar de banden het apparaat inschuiven en weer verlaten.In het hart van de machine tast een felrode laserstraal de ronddraaiende band af. Op het scherm van de machine verschijnt een foto van de gehele band, voorzien van rode en groene markeringen. Dat klinkt eenvoudig, maar van elke band moeten veel verschillende kenmerken gezien en geregistreerd worden. Maat, diepte van het profiel – elke inkeping is gemeten op verschillende plekken. Alle teksten zijn herkend en omgezet. Maar ook merk, type band (zomer- of winterband), datum van productie, of de band voorzien is van een lijmlaag aan de binnenzijde, of voorzien van een geluiddempend foam wat in banden voor elektrische auto’s zit. Elke variant wordt dus geregistreerd. Gecombineerd worden deze kenmerken gevat in een code. In enkele seconden is dat gepiept.
SCHROEF OF STICKER
Maar van deze machine verwachten we meer, hij moet nog slimmer worden. Dat zit hem vooral in de vertaalslag van de scan naar afzonderlijke gegevens die in de software van de machine worden opgeslagen. De machine moet de band nog beter kunnen lezen. Soms gaat dat letterlijk om het lezen van tekst, maar de uitdaging zit hem nu vooral in het herkennen en interpreteren van afwijkingen. Vertel zo’n programma maar waar hij een schroef of een sticker aan kan herkennen. Of een gat of uitgedroogd rubber. En vertel hem ook wat hij vervolgens met die informatie moet doen. Je bent zo weer tientallen coderegels verder voordat software doet wat jij wilt.
Uiteindelijk kunnen er 400 banden per uur mee verwerkt worden en is er wel aanvoer voor vier of vijf van dit soort machines. Op dit moment is Dinca tevreden als deze machine in de loop van de zomer volledig operationeel is.
STAP VOOR STAP RICHTING VOLLEDIGE ROBOTISERING
Voorlopig verdwijnt ook het zware en specialistische werk nog niet volledig richting machine. Er blijven mensen nodig die de finale check uitvoeren en zorgen dat de gelabelde band op de juiste plek in de hal terecht komt. Maar die medewerker hoeft dan niet meer alle kenmerken van de om en nabij de vijftig codes te kennen. Een eenvoudiger controle volstaat. En dat scheelt. Want een keurmeester opleiden, daar moet je wel een aantal jaren voor uittrekken. Er zijn geen boeken waar je het vak uit kunt leren, er bestaat geen opleiding voor die je kunt volgen. Je leert het in de praktijk. Alderlieste: “Dertig, veertig jaar menselijke ervaring vervangen gaat niet van de een op de andere dag. Het menselijke oog van de keurmeester is op dit moment nog onvervangbaar. Maar dit is een goede stap in de juiste richting. Zie het maar als slim voorsorteren op de toekomst.”
De proefopstelling die Dinca nu aan het testen en finetunen is moet uiteindelijk leiden tot een volautomatische sortering. De volgende stap is de automatisering en robotisering van de hele lijn van sortering: van daar waar de wagens met opgehaalde banden gelost worden tot aan waar de banden netjes bij elkaar, code bij code opgeslagen worden. Dan is er naast het slimme sorteren ook een hele slag gemaakt op het gebied van arbeidsomstandigheden. Tot die tijd blijft een deel van het sorteerproces afhankelijk van goeie ogen en sterke armen.
“Dertig, veertig jaar menselijke ervaring vervangen gaat niet van de een op de andere dag. Het menselijke oog van de keurmeester is op dit moment nog onvervangbaar. Maar dit is een goede stap in de juiste richting. Zie het maar als slim voorsorteren op de toekomst.” — Marco Alderlieste
